به گزارش نصر، « حسین قربانی »کارشناس ارشد ارتباطات و فعال در حوزه عکاسی و فیلم برداری فیلم با همراهی سه تن از عکاسان تبریز« مجید صباغ بهروز »،« احمد نامدار »و« نیر قلی زاده »نمایشگاه عکسی در باغ هنر کوی کمپانی ترتیب دادند. قربانی در خصوص رویکرد این نمایشگاه اذعان داشت: بر خلاف سایر نمایشگاه هایی که با مضمون اجتماعی و سیاسی برگزار کرده ام، در این نمایشگاه به همراه دوستان، ۲۴ فریم با رویکرد هنری منظره و طبیعت به نمایش گذاشتیم که فرا زمان و مکان، سعی کردیم حسی را که برایمان ملموس بود به مخاطب منتقل کنیم. 
قربانی خود را پیشگام عکاسی خبری تبریز می‌خواند:
 در سال ۷۲ دوستان مطبوعاتی ام مرا با این واقعیت مواجه کردند که تبریز عکاسی که با تکنیک و اصول خبری کار کند، ندارد. این شد که از سر احساس تکلیف، در دوران نگاتیوی تصمیم گرفتم در این حیطه فعالیت کنم. به یاد دارم که مدیران آن دوران، عکاس را فضول و غیر قابل تحمل می دیدند! پایگاه خبری خاصی هم نبود که از این کار حمایت مالی کند.من با سماجت و پشتکار، ۶ سال با درآمد منفی یک کارمند، این مسیر را ادامه دادم. هرروز دو حلقه فیلم میخریدم و عکس ها با فریم فیلم در یک صفحه چاپ می‌شدند. بعدها عکاسی دیجیتالی موجبات حضور عکاسان در حوزه خبری را فراهم کرد و این راه هموار شد.
وی در ادامه گفت: در این راه، به حوزه فیلم و فیلمبرداری گریز می‌زدم. فیلم برداری ۱۵ فیلم را در کارنامه خود دارم. از سال ۶۸ فیلمسازی و عکاسی را در دفتر تبریز انجمن سینما گران جوان آموختم. اخیرا چند سالی بود که نه در فیلم برداری و نه در عکاسی خبری فعالیتی نداشتم و این اولین نمایشگاه عکس پس از چند سال وقفه است. 
وی در خصوص استقابل نمایشگاه عکس اظهار داشت: هر طیفی برای استقبال نمی آیند و این برایم جذاب است. افراد سیاسی و مدیران گذشته آمدند و  توقع نمایشگاه عکس های پر تنش اجتماعی و سیاسی داشتند و تاکنون مضامین طبیعی عکس های من را ندیده بودند. جوانان زیادی علاقه مند این حوزه اند. از یادداشت مخاطبان نمایشگاه هایم متوجه شده ام که مخاطبین عام حتی بیشتر از فعالان مطبوعاتی خبری با عکس های مضامین سیاسی و اجتماعی ارتباط می‌گیرند. دفتر خاطراتی که از دوران گذشته نمایشگاه ها دارم، بسیار برایم لذت آفرین است.

قربانی درباره برنامه آینده خود برای این هنر، عکاسی را آسان و در عین حال سخت خواند: عکاسی از این حیث که دوربینی در دست داریم برای عکس گرفتن، راحت است ولی این که اهداف خود را بتوانی پیاده کنی سختی های خود را دارد. من تا دو سال آینده اگر بتوانم بیست سی تا عکس مورد علاقه ام در هر بعد زیستی را در هر ماه بگیرم و  با ادامه فیلم برداری  بتوانم یک حس به مخاطب منتقل کنم، خود را موفق می بینم. 

 

 این هنرمند عکاس در خصوص فضای فرهنگی هنری تبریز گفت: باید بدانیم که فقط هنرمند می‌تواند از حیطه خود دفاع کند و مدیران در این راه با فراهم کردن فضای فرهنگی هنری می‌توانند او را حمایت کنند. مدیران اگر در فهم هنر، خود را ارتقا و ادراکشان را قوی کنند، می توانند به طور جدی برای تهیه بستر هنری کمکشان را سازنده کنند. در این وضع اقتصادی، هنرمند نمی تواند به تنهایی بر همه موانع و مشکلات غلبه کند حال اینکه موانعی هم از سمت مدیران تراشیده می شوند که راه را ناهموار تر می‌کند. انتظار داریم مدیران ارشد استان در کنار همه دغدغه هایشان برای بیست سال آیندمان، امروز تصمیمات درست و ریزبینانه ای در جهت فرهنگ اتخاذ کنند. امروز نابسامانی اگر هست ناشی از این است که از هنر در راستای حل مشکلات کمک گرفته نشده است. مدیران فرهنگی باید به دور از نصیحت و دستور، برای عمق بخشیدن به فرهنگ عمومی نظارت داشته باشند و آغاز راه این است که باید با رشته های مختلف هنری آشنا باشند که این اتفاقات بیفتد. 
وی در پایان به بی توجهی صدا و سیمای استان به حوزه فرهنگی هنری اعتراض کرد: همچنین صدا و سیما باید به دور از نفع مالی تبلیغاتی و سود محض، جایی برای نمایش هنر و اتفاقات هنری این شهر باز کند. ما به اندازه پفک ‌در صداو سیما سهم نداریم. هنر و جامعه هنری باید در تلویزیون سهم داشته باشند تا این فرهنگ جا بیفتد. 
انتهای پیام/