به گزارش نصر، او از سال ۸۰ ؛ همه روزه با دستی پراز کیسه های نایلونی گوشت و مرغ  به سراغ گربه های کوچه و بازار می رود و چه زیبا بود وقتی نظاره گر بودیم که چطور از چند فرسخی ناگهان گربه ها آمدن این مرد تبریزی را حس کرده و سریعا به سراغش رفته و دورش حلقه بستند.
گویی سر ساعت و بیست و دو سال غذا دادن رفاقت دیرینه ای میان پیرمرد مهربان و گربه های سطح شهر تبریز را رِقم زده است.
برای گفتگو سراغ مرد کهنسال تبریزی می‌رویم تا اين کار خیرخواهانه اش فرهنگ سازی شود،ولی وی ممانعت کرد و گفت: غذا دادن به حیوانات و کمک کردن به آنان برای من حس خوبی می دهد، خوشحال می شوم و حس آرامش به من دست می دهد. از این که بذهی از مردم به حیوانات کمک نمی کنند و حتی برخی ها موجب  آزارشان می شوند، واقعا ناراحت می شوم. 
او در پایان از نامهربانی بعضی  ها گله کرد و با صدای بغض آلود گفت: بیایید کمی با حیوانات مهربان باشیم.

مصاحبه از ناصر غلامی هوجقان
انتهای پیام/