به گزارش نصر، اگر یک روز بعد از بیدار شدن از خواب، پرده اتاق را کنار بزنید و ناگهان با دنیایی خاکستری و بدون گیاه و حیوان مواجه شوید چه حسی پیدا خواهید کرد؟ می توانید چنین دنیایی را تصور کنید؟ قطعا ترسناک خواهد بود، اما با توجه به شرایط گونه های جانوری و وضعیت محیط زیست در دنیا؛ به نظر می رسد تصور چنین صحنه ای چندان دور از انتظار نباشد، اما فکر کردن به چنین دنیایی ترسناک است، دنیایی بدون جنگل، صداهای جورواجور، طیف رنگ های گسترده و زندگی بخش، فقط و فقط انسان و ساختمان؛ خوف برانگیز است، اما گویی چنین دنیایی برای بسیاری از انسان ها چندان هم وحشتناک نیست، آمار انقراض گونه ها می تواند مصداق این ادعا باشد.
صندوق جهانی طبیعت (WWF) نرخ انقراض گونه ‌ها را سالانه معادل یک دهم تا یک صدم درصد تخمین زده است، در ایران نیز وضعیت گونه های مختلف جانوری نگران کننده است، بیش از ۲ هزار گونه مهره‌دار در کشور شناسایی شده که از این تعداد ۸۶ گونه خشک‌زی در خطر انقراض قرار دارد و ۱۶۵ گونه هم جزو گونه‌های حفاظت شده هستند از جمله آنها گورخر ایرانی، یوزپلنگ آسیایی، خرس سیاه و گوزن زرد ایرانی است که اگر برای حفاظت از این گونه‌های ارزشمند اقدامات لازم صورت نگیرد به زودی و در آینده‌ای نه چندان دور شاهد انقراض آنها خواهیم بود و به تاریخ خواهند پیوست مانند شیر ایرانی و ببر مازندران که اکنون فقط نامی از آنها باقی مانده است.
حیوانات هم مانند انسان ها حق زندگی کردن دارند؛ آنها هم باید از زمین و هر آنچه در آن است بهره مند شوند، یعنی اینکه در این دنیا حق و حقوقی دارند؛ با توجه به اهمیت این موضوع و آثار ناشی از تخریب چرخه حیات حیوانات بر زندگی بشر، سازمان ملل متحد ۱۰ دسامبر برابر با ۱۹ آذرماه را روز جهانی حقوق حیوانات نامگذاری کرده است.
اینکه ما انسان ها تا چه اندازه با این حق و حقوق آشنا هستیم و مهمتر اینکه تا چه اندازه خود را ملزم به رعایت آن می دانیم، محل بحث است زیرا اقدامات عجیب و غریب انسان ها نشان می دهد که نه تنها اطلاعی از آن نداریم بلکه اگر هم داشته باشیم خود را ملزم به رعایت آن نمی دانیم؛ به عنوان مثال جراحی زیبایی حیوانات خانگی چند سالی است که در جامعه رواج یافته که این خود مصداق حیوان آزاری است، به اعتقاد کارشناسان حرکات بدن حیوانات در واقع زبان آنهاست که در صورت جراحی این توانایی از حیوان گرفته می‌شود، در واقع با این کار حقوق حیوان را زیر پا گذاشته ایم.
البته در کشور از قدیم چوپان ها گوش و دم سگ های گله را می بریدند به دلیل اینکه سگ های گله وقتی با گرگ ها درگیر می شوند اولین جایی که می تواند گاز بگیرد دم و گوش سگ است که در این حالت حیوان آسیب می بیند بنابراین چوپان ها با هدف مراقبت از گوسفندهای خود به محض اینکه سگ گله از حالت تولگی خارج می شد گوش و دم حیوان را می بریدند تا در صورت درگیری با گرگ آسیب نبینند اما قطعا این داستان از داستان جراحی با هدف زیبایی جدا است.
از سوی دیگر غذا دادن دستی به حیات وحش اشتباه است، موضوعی که چند سالیست با شدت زیادی در کشور رواج یافته که موافقان و مخالفان به خود را دارد اما آنچه که مشخص این است که حیوانات آشپزخانه ندارند تا غذا بپزند و بخورند، اما ما غذاهای پخته شده به آنها می دهیم در حالیکه حیوانات با مواد شیمیایی افزودنی به غذاهای ما سازگار نیستند و ادامه این روند موجب بروز بیماری در آنها می شود از سوی دیگر وابستگی خود را در تهیه غذا از طبیعت از دست می دهند چون به این روند و به دست آوردن غذای بی دردسر عادت می کنند که این کار علاوه بر اینکه باعث می شود تعارض بین انسان و حیوان زیاد شود از سوی دیگر حیوان خوی وحشی گری خود را از دست می دهد که این به نفع محیط زیست و حیوان نخواهد بود.
البته رعایت نکردن حقوق حیوانات به همین مسائل ختم نمی شود، زمانی استفاده از پوست حیوانات برای تهیه لباس نشانه تمول و فخر بود اما امروزه دقیقا برعکس شده و فردی آنهم اگر به اصطلاح سلبریتی باشد و لباسی از پوست حیوان بر تن کند قطعا در فضای مجازی مورد هجمه قرار خواهد گرفت، حتی در چند سال اخیر تعداد زیادی از آنها به علت استفاده از پوست حیوانات در لباس های خود اظهار پشیمانی کردند. این موضوع نشان می دهد که انسان ها تا حد زیادی نسبت به حقوق حیوانات آگاه شده‌اند، علاوه بر این قوانین متنوعی در زمینه حقوق حیوانات در کشورهای مختلف نوشته شده که اگر رعایت نشوند فرد متخلف جریمه خواهد شد و حتی برخی از این قوانین برای متخلف زندان به همراه دارد.
با تمام اینها می‌دانیم که وضعیت گونه‌های حیوانی در جهان خوب نیست و با شتاب زیادی در سراشیبی انقراض قرار گرفته‌اند؛ با توجه به اهمیت موضوع سازمان ملل متحد ۱۰ دسامبر برابر با ۱۹ آذرماه را روز جهانی حقوق حیوانات یا IARD نامگذاری کرد، این روز از سال ۱۹۹۸ توسط فعالان و کنشگران حقوق حیوانات گرامی داشته می‌شود، نامگذاری یک روز به عنوان حمایت از حقوق حیوانات نشان می‌دهد که باید بیش از پیش به حیوانات توجه و با آنها درست رفتار کنیم.
حال سوال این است که آیا در ایران هم قانونی برای حمایت از حقوق حیوانات وجود دارد؟ عبدالرضا باقری فردی که بیش از ۲ دهه است در زمینه حقوق حیوانات فعالیت می‌کند به خبرنگار محیط زیست ایرنا گفت: در زمینه حقوق حیوانات قانونی در کشور وجود ندارد چند سال پیش تعدادی از سمن ها با کمک تعدادی وکیل پیش نویسی را در زمینه حقوق حیوانات تهیه کردند که البته آنهم تاکنون به جایی نرسیده است و به نظر می رسد باید نهادهایی مانند سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان دامپزشکی و وزارت جهاد کشاورزی در کنار هم کمیسیونی را تشکیل دهند و برای این مساله اقدام کنند.
این فعال در زمینه حقوق حیوانات افزود: در زمینه حقوق حیوانات با طیف مختلفی از حیوانات مواجه هستیم؛ یکی حیواناتی مانند مرغ و خروس و یا گاو و گوسفند که از آنها بهره برداری اقتصادی می کنیم و باید از مکان نگهداری مناسب و بهداشت کامل بهره مند شوند، بخش دیگر حیواناتی مانند سگ و گربه هستند که در سطح شهرها با آنها مواجهیم که آنها هم حقوق مخصوص به خود را دارند و بخش دیگر حیواناتی هستند که در حیات وحش به سر می برند که حقوق آنها هم باید رعایت شود.
وی ادامه داد: با این وجود ما انسان ها با توسعه شهرنشینی، جاده کشی و گسترش مزارع؛ زیستگاه حیوانات را روز به روز کوچک و کوچک تر می کنیم که این کار به منزله رعایت نکردن حقوق حیوانات است.
وی اظهار داشت: حتی غذا دادن به حیوانات هم به مثابه رعایت نکردن حقوق آنها است به نظر خودمان به آنها خدمت می کنیم در حالی که اینطور نیست، ما با دادن غذای دستی به حیوانات آنها را از خوی حیوانی دور می کنیم و دیگر برای به دست آوردن غذا تلاش نمی کنند این به مرور باعث می شود که ترس از انسان از آنها دور شود و به راحتی به مناطق مسکونی نزدیک شوند که در این صورت تعارض بین انسان و حیوان زیاد می شود، همچنین در غذاهای ما انواع چاشنی ها و روغن ها وجود دارد که به مرور موجب مشکلاتی در دستگاه گوارش حیوانات می شود.
وی درباره انجام جراحی های زیبایی حیوانات گفت: جراحی حیوانات اگر با هدف برطرف کردن مشکل حیوان و نجات جانش باشد ایرادی ندارد اما اگر جنبه زیبایی داشته باشد مصداق حیوان آزاری است.
این فعال حوزه حیوانات یادآور شد: البته در قدیم چوپان ها گوش و دم سگ های گله را می بریدند به دلیل اینکه سگ های گله در مواجه با گرگ زخمی نشوند چون در این شرایط اولین بخشی از بدن حیوان که آسیب می بیند دم و گوش است بنابراین چوپان ها با هدف مراقبت از گوسفندهای خود به محض اینکه سگ گله از حالت تولگی خارج می شد گوش و دمش را می بریدند تا در صورت درگیری با گرگ آسیب نبینند اما قطعا این داستان جدای از داستان جراحی با هدف زیبایی است.
باقری اظهار داشت: امروزه شاهد انجام این روش به طریقی کاملا تحریف شده در قالب جراحی زیبایی هستیم که دیگر هدف نجات حیوان از جراحت نیست بلکه تغییر ظاهر حیوان به آن صورتی که فرد به عنوان صاحب آن می خواهد، است.
وی توضیح داد: برای مثال صاحب یک حیوان دوست دارد گوش سگش صاف بایستد که با انجام عمل جراحی در گوش و قرار دادن فنر موجب می شود که گوش حیوان دائم صاف بایستد در صورتی که این کار موجب اختلال در زبان بدن حیوان می شود چون هر حرکت گوش یک علامتی است که حیوان از خود بروز می دهد اما وقتی که گوش با کار گذاشتن فنر ثابت می شود دیگر کارایی خود را در برقراری ارتباط با اطراف از دست می‌دهد.
وی ادامه داد: در بسیاری از کشورها برای رعایت حقوق حیوانات، پلیس حیوانات وجود دارد یعنی در مقر پلیس تعدادی افراد در زمینه برخورد با حیوانات آموزش می بینند و در صورت بروز مشکلی در زمینه حیوانات، این افراد متولی رفع آن هستند تا کمترین آسیب به حیوان وارد شود.
این فعال حقوق حیوانات درباره نقش بازدارنده احکامی که برای تخلفات محیط زیستی صادر می شود، گفت: در شعبه‌های مختلف دادگاه ها افرادی هستند که در زمینه مشکلات خانوادگی تخصص دارند و در زمینه این مشکلات کاملا تخصصی برخورد می کنند، باید برای حیوانات هم همین کار انجام شود و قضاتی در زمینه حقوق حیوانات یا تحصیل کنند یا دوره های آموزشی را بگذرانند تا در زمان وقوع جرمی از سوی متخلفان محیط زیست بهترین حکم قضایی که می‌تواند بازدارنده باشد را صادر کنند.
باقری درباره تصاویر و فیلم هایی که از حیوان آزاری در شبکه های مجازی منتشر می شود، اظهار داشت: با این حساب به نظر می رسد که حیوانات در جامعه ما تقریبا هیچ حقوقی ندارند، البته امروزه تا حدودی به واسطه شبکه‌های اجتماعی و حرف‌هایی که زده می‌شود شاید اتفاقاتی در این زمینه افتاده و مردم تلاش می‌کنند با حیوانات مهربان‌تر باشند و حقوقشان را حفظ کنند، البته در بسیاری موارد این رفتارها حالت نمایشی دارد اما در هر حال می‌تواند تاثیر مثبتی داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه آموزش نقش بسزایی در آشنایی با حقوق حیوانات دارد، گفت: اکنون با دو معضل مواجه هستیم؛ یکی اینکه آنطور که باید آموزش در زمینه رفتار با حیوانات در کشور وجود ندارد، دوم اینکه در برخی موارد می بینیم که آموزش کوچکی هم اگر باشد، غلط است.
وی توضیح داد: برای مثال نهادهای متولی در این روند از افراد متخصص و کارشناس حیات وحش استفاده نمی کنند در حالی که باید آموزش از سنین پایین تر و با استفاده از کارشناسان خبره حیات وحش انجام شود تا اثر خود را در راستای حفظ محیط زیست بر کودکان بگذارد و نسلی دوستدار محیط زیست تربیت شود. کودکان باید یاد بگیرند که نه ما می توانیم وارد زیستگاه حیوانات شویم و نه آنها، این حق برابری و مساوات باید از زمان کودکی آموزش داده شود تا فرزندانمان با همین فرهنگ رشد کنند.
انتهای پیام/