وزیر نیرو خبر داد:
درخواست ایران برای توقف نسلکشی در غزه و محاکمه فوری جنایتکاران
1402/09/11 - 09:55 - کد خبر: 103891
نصر: وزیر نیرو تأکید کرد: اتخاذ تدابیر سیاسی، اقتصادی و سایر روشهای مقتضی، از سوی همه کشورها برای توقف و محکومیت نسلکشی و کشتار مردم بیگناه غزه و محاکمه فوری جنایتکاران، «مسئولیت مشترک» همه اعضای حاضر در کنوانسیون تغییر اقلیم است.
به گزارش نصر، هیئت جمهوری اسلامی ایران به ریاست علیاکبر محرابیان وزیر نیرو که روز گذشته برای شرکت در بیستوهشتمین کنفرانس تغییر اقلیم (کاپ ۲۸) به امارات عربی متحده عربی عازم شده بودند، به دلیل حضور رئیس رژیم صهیونیستی در این رویداد، این اجلاس را به نشانه اعتراض، به حضور سیاسی، جانبدارانه و بیربط رژیم جعلی صهیونیستی ترک کردند.
متن کامل سخنرانی وزیر نیرو به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
عالیجنابان
سران و نمایندگان محترم
خانمها و آقایان
در ابتدا مایلم مراتب تشکر خود را از میزبان بیست و هشتمین نشست کنفرانس اعضای کنوانسیون چارچوب تغییر اقلیم، کاپ ۲۸، که به درستی کاپ «همبستگی و اقدام» نامیده شده، اعلام نمایم. ما کشورهای عضو سازمان ملل برای کاهش آلودگیهای محیط زیست در کره زمین جهت تامین زندگی بهتر بشر و همه موجودات زنده و کاهش آلام انسانی در این نشست گرد هم آمده ایم. اما چگونه میتوان به این هدف رسید در حالی که در همین ایام بیش از ۱۴ هزار نفر از مردم عزیز غزه به ویژه زنان، کودکان و نوزادان بی پناه، توسط رژیم غاصب صهیونیستی کشته شدهاند؛ و دهها هزار نفر نیز با تنی مجروح و قطع عضو شده و بدون امکانات درمانی در بدترین شرایط ممکن به سر میبرند. اسفبارتر آن که بسیاری از آنان جان خود را در حملات این رژیم جعلی به بیمارستانها و مراکز درمانی از دست داده اند. اتخاذ تدابیر سیاسی، اقتصادی و سایر روشهای مقتضی، از سوی همه کشورها برای توقف و محکومیت نسل کشی و کشتار مردم بی گناه غزه و محاکمه فوری جنایتکاران، «مسئولیت مشترک» همه اعضای حاضر در این کنوانسیون میباشد.
بدیهی است که همه حامیان و مشوقین این رژیم بویژه آمریکا در این جنایات سهیم اند.
عالیجنابان؛
«تغییر اقلیم» به عنوان یکی از بحرانهای عمده در دنیای امروز موجب افزایش وقایع حدی و شدید آبوهوایی در سطح جهان و به خصوص در خاورمیانه شده و در نتیجه امنیت غذایی و آبی، سلامت و حیات نسل بشر را دچار مخاطره جدی کرده است. ظهور مفاهیمی نظیر «مسئولیت مشترک، اما متفاوت» در ادبیات جهانی و تثبیت آن به عنوان یک «تعهد همگانی در برابر جامعه جهانی» گامی مهم و رو به پیشرفت بوده و پیگیری جدی آن تا حصول نتیجه مورد تأکید است.
کلید موفقیت در تلاش مشترک برای کاهش تغییرات اقلیمی، ارتقای سازگاری و افزایش ظرفیت تاب آوری، انجام اقدامات جبرانی از سوی کشورهای توسعه یافته با توجه به مسئولیت تاریخی و وعدههای آنها و اتخاذ رویکرد مبتنی بر اصول «عدالت»، «انعطاف پذیری» و «مسئولیت مشترک، اما متفاوت» برای کشورهای در حال توسعه از طریق حمایتهای مالی، فنی و فناورانه است. نمیتوان جبران خسارات تغییرات اقلیمی را بر کشورهای در حال توسعه تحمیل نمود و از این طریق فرایند توسعه آنها، به عنوان یک حق مسلم را متوقف یا کند کرد. هنوز برای بخش قابل توجهی از جهان در حال توسعه، مبارزه با فقر و توسعه بهداشت و تامین مسکن و انرژی اولویت اساسی به شمار میرود. در این راستا فقدان ابزارهای اجرایی اقدامات اقلیمی، شامل منابع مالی و انتقال فناوری، بزرگترین چالش برای این کشورها است. در این رابطه جبران خسارت و ضرر و زیان توسط کشورهای توسعه یافته باید مورد تاکید قرار گیرد.
باید توجه داشت که گذار عادلانه به سوی آیندهای با تاب آوری اقلیمی، مستلزم توجه به ظرفیتها، توانمندیها، شرایط و اولویتهای متفاوت ملت هاست. مسیر هر کشور خاص و منحصر به فرد است و کشورها برای تعیین اهداف کمّی در این زمینه باید داوطلبانه و بر اساس قوانین و مقررات و اوضاع و احوال ملی خود اقدام کنند.
خانمها و آقایان
ایران با عضویت در بیش از ۱۵ کنوانسیون و پروتکل چندجانبه محیط زیستی، از کشورهای فعال منطقه میباشد. با وجود تلاش برخی کشورها برای محدود کردن ایران در غالب تحریم، جمهوری اسلامی ایران اقدامات متعددی را برای مقابله با تهدیدات اقلیمی انجام داده است. ایفای نقش فعال در هم افزایی کشورها به منظور مقابله با گرد و غبار در منطقه با برگزاری کنفرانس تهران در سال جاری از جمله اقدامات ایران میباشد.
همچنین، به دنبال اقداماتی از قبیل کاهش میزان فلر در صنعت نفت وگاز، توسعه چندبرابری انرژیهای تجدید پذیر، برقی سازی با اولویت حمل و نقل عمومی، هوشمندسازی و ارتقای راندمان نیروگاههای برق در کشورمان هستیم. ابلاغ استاندارهای اجباری در بخشهای صنعت، ساختمان و حمل و نقل خصوصا در بخش مدیریت مصرف خانوار، بخش دیگری از اقدامات دولت ایران در زمینه کاهش جدی انتشار گازهای گلخانهای است که هم اکنون با قوت در دست اجرا میباشد.
در پایان مایلم به این نکته اشاره داشته باشم که محیطزیست مشترک، نقطه اتصال و میراث ارزشمند همه ماست، امیدواریم مجامع بینالمللی، با قرار گرفتن در کنار هم و در اختیار قرار دادن و تبادلِ بدون تبعیضِ ظرفیتهای دانش و فنآوری و منابع مالی مشترک، بتوانند آیندهای سالم و پاک را به نسلهای آینده هدیه کنند و همزمان با ظلم و جنایت و نسل کشی و اشغال که تبلور بارز آن اقدامات رژیم صهیونستی است مقابله کرده و آن را به شدت محکوم نماییم.
موفقیت و بهروزی را برای جامعه جهانی آرزومندم.»