به راستی، آیا ورود نوآوری‌های فنی و سیستم‌های شهرسازی نوین در عرصه‌های شهری به معنای دست شستن از پیشینه شهرهای مختلف جهان است؟ شواهد زیاد و تجربه‌های موفق جهانی که طبیعت، میراث و نوآوری را همزمان مد نظر قرار داداند نشان می‌دهد که جواب این سئوال همیشه مثبت نیست.
هفته طراحی دبی که در مورخه ۱۶ تا ۲۱ آبان‌ماه سالجاری اتفاق افتاد، بیش از ۵۰۰ طراح، معمار و متخصص خلاق را گرد هم آورد تا رابطه بین شیوه‌های سنتی و فناوری‌های نوظهور را در تلاش برای ایجاد پایداری زیست‌محیطی و تاثیر اجتماعی بیشترپروژه‌های شهرسازی بررسی کنند. این جشنواره به عنوان یکی از مهم‌ترین رویدادهای فرهنگی در خاورمیانه، عرضه گسترده‌ای از پروژه‌ها، آثار هنری و تجربیات همه‌جانبه را ارائه می‌دهد که همگی موضوعات مهم طراحی دوستدار محیط زیست را بررسی می‌کنند.
همگی طرح‌ها و تاسیسات امسال از اکوسیستم‌های طبیعی منطقه و همچنین سنت‌های محلی و صنایع دستی الهام گرفته‌شده و با فناوری‌های نوآورانه، اکتشافات زیست‌مواد و روش‌های بازاندیشی شده ادغام شده‌اند. در میان تمامی این مداخلات، یک موتیف تکرارشونده یعنی بزرگداشت میراث خاورمیانه و درگیر شدن مؤثر با شیوه‌های بومی به چشم می‌خورد.
عربی-آن
عربی- آن(Arabi-An) که برای اولین‌بار در دوسالانه معماری ونیز در سال ۲۰۲۳ رونمایی شد، نمونه اولیه خلاقانه‌ای است که ایده چایخانه و مبلمان را ادغام می‌کند. این غرفه‌های زیبا که توسط استودیوی ژاپنی میتسوبیشی جیشو طراحی شده‌اند، با استفاده از ضایعات مواد غذایی محلی ساخته شده‌اند و هدف آنها گرد هم آوردن مردم با میزبانی مراسم چای در ساختاری هدفمند است.
این غرفه که از کاغذ و ضایعات مواد غذایی ساخته شده است، دارای اتصالات مشترک ساخته شده از چای و انگور است. این مواد آلی خشک شده، به پودر تبدیل و سپس با فشار حرارتی به شکل قالب‌هایی که با همکاری یک سازنده ژاپنی آلیاژ فلز ساخته شده بودند، فشرده شدند.
رشته‌های روان
در طراحی یک سازه، پیامی که یک طرح می‌تواند به بیننده القا کند بسیار مهم است. "آرین" هنرمند نساجی و طراح فلسطینی در هفته طراحی دبی ۲۰۲۳ با ایده رشته‌های روان(نخ های روان) شرکت کرد که لایه‌هایی از نمادگرایی را بازکرده، به هم پیوستگی هویت و «ملیله کیهانی» را آشکار ساخته، و بر شفافیت و سازگاری در زندگی تأکید می‌کند.
آرین که در دبی مستقر است، همیشه از نظر شکل و اصل، عملکرد خلاقانه و هویت فرهنگی خود را با منسوجات هماهنگ کرده است. او با هر کار جدید به دنبال محو کردن مرزهای بین انسان و اشیاء در کلیت است که شور و نشاط و هماهنگی فرهنگ عربی را برجسته کند.
غرفه نخلی
نخل یکی از بزرگترین نمادهای میراث‌گونه کشورهای عربی است. عبدالله الملا با الهام از چشم‌انداز صحرای امارات متحده عربی، غرفه‌ای را در نظر می‌گیرد که ریشه در استفاده از پتانسیل منابع طبیعی موجود دارد. این غرفه با الهام از درخت نخل بومی که در منطقه فراوان است، به دنبال نمایش کاربردهای متنوع آن فراتر از زیبایی شناسی و اکولوژیکی است. کل غرفه، از ساختار تا طراحی داخلی، طراحی پایدار را با استفاده دقیق از درخت نخل همه‌کاره تجسم می‌بخشد، بنابراین تبدیل به بیانیه ای قدرتمند از تدبیر و محصور کردن ارتباط بین عناصر طبیعی و مفاهیم نوآورانه معماری می‌شود.
کندوهای شهری
هنرمند و طراح همه‌کاره ناتالی هارب، طرح کندوهای شهری را در طول هفته طراحی دبی ۲۰۲۳ راه اندازی کرد. این ابتکار نوآورانه که به طور رسمی اولین اثر خود را در امارات متحده عربی نشان می‌دهد، با تبدیل فضاهای سفت و سخت و کم استفاده، مانند پارکینگ ها، به باغ های اجتماعی شکوفا با استفاده از ساختارهای مدولار مقرون به صرفه، جانی به مناظر شهری می بخشد.
کندوهای شهری به طور موثر با اثر جزیره گرمایی مبارزه می‌کنند، آب باران را جذب می‌کنند و فرصت های کشاورزی را با ارائه چندین مزیت زیست‌محیطی، اجتماعی و فرهنگی تقویت می‌کنند. آنها همچنین با نشان دادن تعهد خود به پایداری، در یک مدل اقتصاد دایره ای عمل می‌کند و در عین حال ضایعات را به حداقل می‌رساند.
نسیج
آلاچیق چوبی با الهام از سنت های اماراتی و شاخه های نخل، با ارائه تجربه ای فراگیر به عنوان فضایی برای تفکر و آرامش در نظر گرفته شده است. این نام که در زبان عربی به معنای «بافندگی» است، نشان‌دهنده قصد طراحان از برجسته کردن هنرهای محلی است. علاوه بر این، غرفه برای جدا کردن آسان قطعات طراحی شده است، زیرا تمام مواد را می‌توان با استفاده از یک مدل اقتصاد دایره ای مجدد مورد استفاده قرار داد.

رضا عالش‌زاده
انتهای پیام/