به گزارش نصر، پرستاران، منادیان ایثار و کرامت انسانی اند؛ آنان تمام هستی خود را برای آرامش و آسایش دردمندان نثار می‌کنند و در این اخلاص سرشار از معنویت، جلوه‌ای از کرامت بزرگ بانوی عاشورا حضرت زینب کبری(س) را آشکار می‌کنند که اسوه صبر و از خودگذشتگی زنان عالم است.
بزرگداشت منزلت پرستار در یک روز از سال خلاصه نمی‌شود بلکه پرستار با تبلور حس دیگرخواهی در پرتو خداخواهی در هر لحظه و هر آن به عنوان بنده صالح پروردگار، پرچمدار این رسالت خطیر انسانی می‌شود.
امروز پرستاران در چشم مردم ما از همیشه عزیزتر و شرافتمندترند و این لطف خدا و نعمت خداست. پرستار فرشته‌ رحمت بیمار است؛ چرا که هم با جسم و هم با روح بیمار سر و کار دارد. هم به جسم بیمار کمک می کنند و بهبودی او را سرعت می بخشند و هم جان و روح او را آرامش و اطمینان می بخشند.
انجام اقدامات دقیق و حساس درمانی، مراقبت از ایمنی بیمار، مراقبت از خود و همکاران زیرمجموعه، به روزرسانی دانش و انجام پژوهش، حضور در فعالیت‌های اجتماعی و خیریه، هدایت و راهنمایی بیماران، مراقبت معنوی و روشن کردن نور امید و توکل در دل بیماران، تهیه گزارش‌های متنوع و با اهمیت، ارائه گزارش ها و پیشنهادها به پزشکان و کادر درمانی، هماهنگی و هدایت تیم درمانی برای تامین نیازهای بیمار، پیشگامی در تکریم بیماران بخصوص سالمندان، ارائه الگویی از مهربانی و شفقت در برخورد با کودکان مضطرب، در عین مدیریت خانواده و رسیدگی به فرزندان، ایفای نقش آموزش دهنده و مشاوره سلامت در جامعه، تنها از انسانی ساخته است که پرستار نام دارد.
با آن که اقدامات ارزشمند پرستاران در شرایط عادی کشور شایسته قدردانی است، اما  در حدود چند سال گذشته و به دنبال همه گیری کووید۱۹ ، صحنه های دیگری از ایثار و فداکاری برای پرستاران عزیز کشور ما ایجاد شد و الحق که در این عرصه شاهد عملکرد فداکارانه، عاشقانه و عالمانه پرستاران در کنار سایر کارکنان سلامت بودیم. پرستاران به عنوان پیشتاز صف مدافعین سلامت در دوران سخت و طاقت فرسای مقابله با بیماری کرونا، برگ زرینی از افتخار در تاریخ پرستاری کشورمان آفریدند.
پَرَستار یا نِرس (به انگلیسی: nurse) شخصی که در زمینه اصول علمی و مهارت‌های حرفه‌ای مراقبت سلامت، درمان و آموزش پزشکی بیماران تحصیل کرده و در آن مهارت داشته باشد.
پرستاری به عنوان یک رشته شغلی بسیار مهم در جوامع دنیا می باشد.
هرچند در گذشته به تمام مراقبین بیماران و ناتوانان پرستار می‌گفتند ولی امروزه پرستار فردی است که دارای تحصیلات دانشگاهی در این زمینه است. در ایران پرستارانی در مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای پرستاری وجود دارند. رشته‌های جدیدی در مقطع کارشناسی ارشد با مبنای پرستار وظیفه‌مدار راه‌اندازی شده‌است، همچنین آموزش مداوم پرستاران با همکاری سازمان نظام پرستاری در کل ایران عملیاتی شده‌است.
پرستار نمی‌تواند مرکز درمانی مستقلی داشته باشد بلکه در مراکز درمانی تأسیس شده مانند بیمارستان، درمانگاه یا مطب عضوی از تیم درمانی است. در ایران سازمان نظام پرستاری به عنوان سازمان صنفی پرستاران می‌باشد. پرستاران می‌توانند مؤسس مراکز مشاوره و ارائه خدمات پرستاری در منزل باشند.
براساس استانداردها، می‌بایست تعداد پرستاران سه برابر تعداد پزشکان یا دو برابر تعداد تخت‌های بیمارستانی باشد یا در ازای هر هزار نفر جمعیت، سه پرستار وجود داشته باشد.همچنین استانداردهای جهانی نشان می‌دهد در بخش داخلی و جراحی، هر ۴ تا ۶ بیمار باید یک پرستار داشته باشند.
نخستین موسسه‌ای که به زنان ایران آموزش پرستاری ارائه می‌داد بیمارستان پرزبترین آمریکاییان در تهران از سال ۱۸۹۳ بود. مدارس دیگری در رشت (۱۹۲۴)، همدان (۱۹۲۷)، و کرمانشاه (۱۹۳۱) سپس تأسیس گردیدند. در سال ۱۹۳۶ بود که دانشگاه‌های کشور همانند: ارومیه، تبریز و سپس تهران آموزش پرستاری مدرن را در ایران آغاز کردند. دانشگاه شیراز نیز کار خود را در سال ۱۹۳۷ آغاز کرد. مدیریت و تدوین دوره‌های این موسسات بنا بر درخواست وزارت آموزش عالی کشور تماماً بر عهده متخصصین پرستاری از آمریکا واگذار گردید.
انتهای پیام/