به گزارش نصر، مسعود زارعی مترجم این نمایشنامه در خصوص چاپ اثر گفت: این متن که از آثار جدید فلویان زلر، نویسنده شهیر فرانسوی است، مرا بسیار به خود جذب کرد. «انتشارات یکشنبه» در تهران این کتاب را به چاپ رسانده، ولی من تمایل داشتم اول در تبریز از آن رونمایی شود.
وی تزریق متون نمایشی جدید به بدنه تئاتر را بسیار مهم خواند و افزود: وقتش رسیده که بیشتر بر ترجمه متون جدید تمرکز کنیم و از متون کلاسیک فاصله بگیریم. حتی در این حوزه می‌توان یک استودیو ترجمه تشکیل داد و  نمایشنامه های نو کار کرد. 
مسعود زارعی درباره موضوع ترجمه جدید اش گفت: «جنگل» به عشق و خیانت با رویکردی روان‌شناختی پرداخته که شخصیت با این دوگانگی به شکلی متفاوت درگیر است. «زلر» با بر هم زدن نظم زمان، تخیل تماشاگر و یا خواننده را به چالش می‌کشد. از تکنیک هایی که به کار برده می‌توان به بازنمایی شخصیت در یک شخصیت دیگر و تکرار یک روایت با تفاوت هایی که قضاوت مخاطب را سخت می‌کند، پرداخت.
مترجم این کتاب در ادامه افزود: این کتاب در آغاز ساده به نظر می آید، ولی نویسنده به زیبایی عمق دراماتیک کار را پیش می‌برد. 
علی پوریان، کارگردان تئاتر هم ضمن اشاره به اولین چاپ این اثر در ایران افزود: هر اتفاق فرهنگی در این شهر، خونی به رگ های بی جان فرهنگ جامعه می‌دمد. فلوریان زلر نویسنده بسیار قابلی است و نمایشنامه «دروغ» وی به زودی در تبریز به روی صحنه خواهد رفت. مترجم اثر «جنگل» با شناختی که از مدیوم ادبی نمایشی دارد، مشخصا ویژگی های اجرایی اثر را بهتر می‌فهمد. امید است این اثر اول در تبریز به اجرا 
درآید. 
وی درباره فلوریان زلر،نمایشنامه نویس شهیر فرانسوی هم گفت: در آثار زلر، ملودرام جاریست. او با انتخاب یک ایده از  روزمرگی انسان مدرن، داستان اش را به سادگی آغاز و به لایه های فلسفی و روانی آن غور می‌کند.
از تنهایی، گم‌گشتگی،خیانت و شکاف بین نسل ها به صورت موتیف در نمایش نامه هایش بهره می‌برد.
وی در ادامه گفت: در «جنگل» با شکست زمان و عینیت بخشی به کابوس های افراد، عینیت و ذهنیت را تلفیق می‌کند. همچنین با پرداختن به تم خیانت به شکلی متفاوت، مخاطب را از اخلاقی نگری صرف باز می‌دارد.
 عبداله باقری حمیدی، ناقد ادبی هم در ادامه به چندین اثر نمایش زلر اشاره کرد و افزود: زلر با استفاده از عنصر «تکرار» از روایت خطی داستان خود پیشگیری می‌کند و زندگی  انسانی را که از اخلاق فاصله گرفته، در جریان زمان به بی هویتی و پوچی ختم می‌کند. 
وی در پایان از اوضاع تماشاگران تئاتر گفت: معتقدم که ما نتوانستیم نسل جدید تماشاگران را به گونه ای تربیت کنیم که با متن های عمیق ادبی نمایشی ارتباط بگیرند. باید تریبونی می‌داشتیم که نشانه شناسی این آثار را آموزش می‌دادیم. امروز با داشتن بسیاری دانشجو علاقه‌مند تئاتر فضای کافی برای به نمایش گذاشتن این هنر نداریم.
انتهای پیام/