به گزارش نصر، این افراد جوان در معرض افزایش خطر ابتلاء به لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) هستند و میزان عود و آسیب‌های مربوط به درمان در این افراد بالاتر است.
یک بررسی جدید از طریق نتایج کارآزمایی‌های بالینی، درمان‌های معاصر بیشتری را بررسی کرد تا ببیند این درمان‌ها چه تأثیری ممکن است داشته باشند.
در این مطالعه، محققان مرکز سرطان کودکان تگزاس نتایج کارآزمایی گروه انکولوژی کودکان را از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۹ بررسی کردند.
محققان دریافتند که در کودکان مبتلا به سندرم داون که ALL داشتند در مقایسه با کودکان بدون سندرم داون مبتلا به ALL، نرخ عود بیماری و مرگ ناشی از درمان، بالاتر بود.
این مطالعه شامل بیش از ۷۴۰ بیمار مبتلا به سندرم داون و ALL و بیش از 20 هزار بیمار ALL بود که سندرم داون نداشتند.
یافته‌ها نشان داد که بقای پنج ساله برای بیماران مبتلا به سندرم داون حدود ۷ درصد کمتر از سایر بیماران بود.
به گفته محققان، در حالی که درمان‌های مدرن خطر عود را در بیماران مبتلا به سندرم داون کاهش داده است، خطر مرگ ناشی از درمان همچنان بالاست.
دکتر «کارن رابین»، محقق ارشد، گفت: «درمان ALL تا حد زیادی بهبود یافته است، اما کودکان مبتلا به سندرم داون به اندازه سایر کودکان از این درمان‌ها سود نمی‌برند، زیرا خطر ابتلاء به عفونت‌های تهدید کننده جان در آنها بیشتر است.»
تعداد کم گلبول‌های سفید خون در طول درمان، بیماران را در برابر عفونت آسیب پذیرتر می‌کند.
علاوه بر این، کودکانی که به سندرم داون مبتلا هستند، دفعات بیشتری دچار زخم دهان، سطح قند خون بالاتر و تشنج‌های مرتبط با شیمی درمانی می‌شوند.
انتهای پیام/